Ławka w parku
Ławki stanowią element małej architektury i z grubsza dzielą się na ławki miejskie, ogrodowe i parkowe. Ławki nie stawia się byle gdzie. Miejsce powinno być uczęszczane, a ławka tak naprawdę spełni swoją funkcję, gdy będzie oblegana przez chcących odsapnąć przechodniów. Nieco inaczej wygląda to w przypadku ławki parkowej, która ma do zaoferowania to samo, co park, czyli ciszę i spokój z dala od ulicznego gwaru.
Ławki parkowe zapraszają przez cały rok
Przyjęło się i słusznie, że jak jest park, to musi być i ławeczka. Ławki parkowe różnią się ze względu na wielkość, styl, rodzaj materiału, z jakiego zostały wykonane, czy też budowę. Ławki starego typu robiło się z drewna umocowanego na bogatej w zdobienia żeliwnej konstrukcji. Były solidne, ciężkie i ładne. Ławki w starym stylu robi się i dziś, choć coraz częściej drewno zastępowane jest trwalszym tworzywem.
Dzisiejsze ławki parkowe są bardziej oszczędne, często wręcz ascetyczne w formie. Drewno zastępuje się chociażby metalem, betonem czy wspomnianym już tworzywem. Ze względu na rodzaj materiału użytego do ich wykonania, są mało wrażliwe na zmieniającą się wraz z upływem pór roku pogodę. Większość z nich mocuje się do podłoża, co dobrze wpływa na ich stabilność i zabezpiecza przed wywrotką czy aktami wandalizmu. Nie wymagają też regularnych zabiegów konserwacyjnych, co znacznie obniża koszty utrzymania infrastruktury parkowej.
